சிவ வாக்கியர் பாடல்

சிவ வாக்கியர் பாடல்

ஓம் நம:சிவாய ஓம் ஓம்நம:சிவாய

ஓம் நம:சிவாய ஓம் ஓம்நம:சிவாய

ஓடி ஓடி ஓடி ஓடி உட்கலந்த ஜோதியை

நாடி நாடி நாடி நாடி நாட்களும் கழிந்து போய்

வாடி வாடி வாடி வாடி மாண்டுபோன மாந்தர்கள்

கோடி கோடி கோடி கோடி எண்ணிறந்த கோடியே.

(ஓம்நம:சிவாய)

என்னிலே இருந்த ஒன்றை யான் அறிந்ததில்லையே

என்னிலே இருந்த ஒன்றை யான் அறிந்து கொண்டபின்

என்னிலே இருந்த ஒன்றை யாவர் காண வல்லரோ

என்னிலே இருந்திருந்து யான் உணர்ந்து கொண்டேனே.

(ஓம்நம:சிவாய)

நானதேது நீயதேது நடுவில் நின்றதேதடா

கோனதேது குருவதேது கூறிடும் குலாமரே

ஆனதேது அழிவதேது அப்புறத்தில் அப்புறம்

ஈனதேது ராம ராம ராம என்ற நாமமே.

(ஓம்நம:சிவாய)

அஞ்செழுத்தில் பிறந்து அஞ்செழுத்திலே வளர்ந்து

அஞ்செழுத்தை ஓதுகின்ற பஞ்சபூத பாவிகாள்

அஞ்செழுத்திலோர் எழுத்து அறிந்து கூற வல்லீரேல்

அஞ்சல் அஞ்சல் என்று நாதன் அம்பலத்தில் ஆடுமே.

(ஓம்நம:சிவாய)

இடது கண்கள் சந்திரன் வலது கண்கள் சூரியன்

இடக்கை சங்கு சக்கரம் வலக்கை சூலமான் மழு

எடுத்த பாத நீள்முடி எண்திசைக்கும் அப்புறம்

உடல் கலந்து நின்ற மாயம் யாவர் காணவல்லரோ.

(ஓம்நம:சிவாய)

உருவம் அல்ல வெளியுமல்ல ஒன்றை மேவி நின்றதல்ல

மருவும் அல்ல காதம் அல்ல மற்றதல்ல அற்றதல்ல

பெரியதல்ல சிறியதல்ல பேசும் ஆவி தானும் அல்ல

அரியதாகி நின்ற நேர்மை யாவர் காணவல்லரே.

(ஓம்நம:சிவாய)

மண்கலம் கவிழ்ந்த போது வைத்து வைத்து அடுக்குவார்

வெண்கலம் கவிழ்ந்த போது வேணும் என்று பேணுவார்

நம்கலம் கவிழ்ந்த போது நாறும் என்று போடுவார்

எண் கலந்து நின்ற மாயம் என்ன மாயம் ஈசனே.

(ஓம்நம:சிவாய)

ஆனவஞ் செழுத்துளே எண்டமும் அகண்டமும்

ஆனவஞ் செழுத்துளே ஆதியான மூவரும்

ஆனவஞ் செழுத்துளே அகாரமும் மகாரமும்

ஆனவஞ் செழுத்துளே அடங்கலாவலுற்றதே.

(ஓம்நம:சிவாய)

நினைப்பதொன்று கண்டிலேன் நியலாது வேறிலை

நினைப்புமாய் மறப்புமாய் நின்ற மாய்கை மாய்கையை

அனைத்துமாய் அகண்டமாய் அனாதிமுன் அநாதியாய்

எனக்குள் நீ உனக்குள் நான் இருக்குமாறு எங்ஙனே.

(ஓம்நம:சிவாய)

பண்டு நான் பறித்தெறிந்த பன்மலர்கள் எத்தனை

பாதிலே செபித்து விட்ட மந்திரங்கள் எத்தனை

மிண்டராய் திரிந்த போது இரைத்த நீர்கள் எத்தனை

மீளவும் சிவாலயங்கள் சூழவந்தது எத்தனை.

(ஓம்நம:சிவாய)

அம்பலத்தை அம்பு கொண்டு அசங்கென்றால் அசங்குமோ

கம்பமற்ற பாற்கடல் கலங்கு என்றால் கலங்குமோ

இன்பமற்ற யோகியை இருளும் வந்து அணுகுமோ

செம்பொன்னப்பலவூதுள்ளே தெளிந்து சிவாயமே.

(ஓம்நம:சிவாய)

அவ்வெனும் எழுத்தினால் அகண்டம் ஏழும் ஆகினாய்

உவ்வெனும் எழுத்தினால் உருத்தரித்து நின்றனை

மவ்வெனும் எழுத்தினால் மயங்கினார்கள் வையகம்

அவ்வும் உவ்வும் மவ்வுமாம் மர்ந்ததே சிவாயமே.

(ஓம்நம:சிவாய)

மூன்று மண்டலத்திலும் முட்டி நின்ற தூணிலும்

நான்ற பாம்பின் வாயினும் நவின்றெழுந்த அக்ஷரம்

ஈன்ற தாயும் அப்பரும் எடுத்துரைத்த மந்திரம்

தோன்றுமோர் எழுத்துளே சொல்ல வெங்குதில்லை

(ஓம்நம:சிவாய)

நமச்சிவாய அஞ்செழுத்தும் நிற்குமே நிலைகளும்

நமச்சிவாய மஞ்சுதஞ்சும் புராணமான மாய்கையை

நமச்சிவாய அஞ்செழுத்தும் நம்முள் இருக்கவே

நமச்சிவாய உண்மையை நன்குரைசெய் நாதனே.

(ஓம்நம:சிவாய)

இல்லை இல்லை இல்லை என்று இயம்புகின்ற ஏழைகாள்

இல்லை என்று நின்ற ஒன்றை இல்லை என்னலாகுமோ

இல்லையல்ல என்றுமல்ல இரண்டும் ஒன்றி நின்றதை

எல்லை கண்டு கொண்டோர் இனி பிறப்பிதிங்கில்லையே.

(ஓம்நம:சிவாய)

கார கார கார காவல் ஊழி காவலன்

போர் போர் போர் போர் போரில் நின்ற புண்ணியன்

மார மார மார மார மார மரங்கள் ஏழும் எய்தசீ

ராம ராம ராம ராம ராம என்னும் நாமமே.

(ஓம்நம:சிவாய)

விண்ணிலுள்ள தேவர்கள்  அறியொணாத மெய்ப்பொருள்

கண்ணில் ஆணியாகவே கலந்து நின்ற எம்பிரான்

மண்ணில் பிறப்பறத்து மலரடிகள் வைத்தபின்

அண்ணலாரும் எம்முளே அமர்ந்து வாழ்வது உண்மையே.

(ஓம்நம:சிவாய)

அகாரமான தம்பலம் அனாதியான தம்பலம்

மகாரமான தம்பலம் உண்மையான தம்பலம்

மகாரமான தம்பலம் வடிவமான தம்பலம்

சிகரமான தம்பலம் தெளிந்ததே சிவாயமே.

(ஓம்நம:சிவாய)

உண்மையான மந்திரம் ஒளியிலே இருந்திடும்

தன்மஒஇயான மந்திரம் சமைந்த ரூபமாகிய

வெண்மையான மந்திரம் விளந்து நீறதானதே

உண்மையான மந்திரம் தோன்றுமே சிவாயமே.

(ஓம்நம:சிவாய)

ஓம்நம:சிவாயமே உணர்ந்து மெய் உணர்ந்தபின்

ஓம்நம:சிவாயமே உணர்ந்து மெய் தெளிந்தபின்

ஓம்நம:சிவாயமே உணர்ந்து மெய் உணர்ந்தபின்

ஓம்நம:சிவாயமே உட்கலந்து நிற்குமே.

(ஓம்நம:சிவாய)

தென்னாடுடைய சிவனே போற்றி!

எந்நாட்டவர்க்கும் இறைவா போற்றி!